Adalet II, Platon'un Devlet adlı eserinde adaletin ne olduğunu ve neden arzu edilir bir erdem olduğunu anlamaya yönelik yapılan tartışmaların ikinci bölümünü ifade eder. Bu bölümde, özellikle Glaukon ve Adeimantos karakterleri, Sokrates'in adalet tanımına meydan okuyarak, adaletin aslında doğal bir iyi olmadığını, aksine toplum tarafından zorla kabul ettirilen bir uzlaşma olduğunu savunurlar.
Glaukon'un ünlü "Gyges'in Yüzüğü" hikayesi bu bölümde yer alır ve adaletin sadece cezadan kaçınma motivasyonuyla ilişkili olup olmadığını sorgular. Hikayede, görünmezlik sağlayan bir yüzük bulan bir çoban, bu gücü kullanarak ahlaki sınırlamaları aşar ve haksız kazanç elde eder. Glaukon, bu hikaye üzerinden, herkesin aynı güce sahip olması durumunda adil davranmaya devam edip etmeyeceğini sorar. Bu, ahlak'ın kaynağı ve insanın doğası üzerine önemli bir tartışma başlatır.
Adeimantos ise, adaletin sadece dışsal ödüllerle (şöhret, itibar vb.) desteklendiği sürece değerli olduğunu iddia eder. Ona göre, adil olmak zor ve zahmetlidir, ancak toplum tarafından takdir edildiği için tercih edilir. Ancak, adaletin kendisi için mi, yoksa sonuçları için mi değerli olduğu sorusu burada önemli bir yer tutar. Bu, etik'in temel sorularından biridir.
Özetle, Adalet II, adaletin doğası, değeri ve insan davranışları üzerindeki etkileri üzerine derinlemesine bir sorgulama sunar ve Devlet eserinin geri kalanında yapılacak olan adalet tanımının temelini oluşturur. Bu bölümdeki tartışmalar, siyaset%20felsefesi ve toplum%20sözleşmesi gibi kavramları anlamak için de önemlidir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page